امیررضا مافی، منتقد سینمایی درباره انتخاب فیلم «در آغوش درخت» به عنوان نماینده ایران در اسکار در صفحه شخصی اش در فضای مجازی نوشت: «در آغوش درخت» فیلم شریفی است زندگی در آن جاری است و واقعیت و حقیقت حیات ایرانی را تطبیق می دهد. شاید به طور نمادین بازگشتی باشد به آن چیزی که ما خانواده ایرانی می نامیم با همه قواعدش و حتی مدرنیته ای که بر آن مستولی شده است.

به باور او، ستایش خانواده مهمترین محوری است که ما را می تواند از اجتماع جغرافیایی به «جامعه ی ایرانی بدل کند و اضافه می کند: مرارتهای زیست مدرن امروز و قرائت های پست مدرن از هستی باعث شده که آدمها در جهت رشد فردی یک تنازع را جهت بقا تجربه کنند و فردیت محور زیست آدمی باشد. حتی در خانواده خانواده ایرانی در طول تاریخ صرفا اجتماعی از افراد نبوده و همواره جامعه ی کوچکی را نمودار شده که بعدتر در محله و آبادی و شهر توسعه یافته است. امری که ما امروز آن را به دست فراموشی سپردیم. در چنین شرایطی هر اندازه این مهم را تداعی و به خودمان یادآوری کنیم که به نحو تبارشناختی ما واجد چنین انگاره هایی هستیم لازم و در سنگلاخ هویتی امروزمان راهگشاست. 

مافی در ادامه نوشته است: «در آغوش درخت» سفر فردیت را به لطیف ترین شکل نشان داده تا در مسیر تعالی خانواده و اهمیت همبستگی آن را به جامعه مستحیل کند و این یک عنصر کاملا ایرانی است انتخاب چنین فیلمی در جهان امروز به عنوان نماینده سینمای ایران برای معرفی به اسکار حتما ارزنده است و باید از این انتخاب حمایت کرد، حال آنکه روشنفکری تمامیت خواه تاب هیچ صدایی غیر از خود را ندارد و مدام با صدای بلند می خواهد هر چه می طلبد همان شود. روشنفکری تمامیت خواهی که بر هر چه خلاف میلش باشد با تندترین ادبیات می تازد و برعکس شعار و اشعارش غیریت و دیگری را به رسمیت نمی شناسد.»
 

یادآور می شود که هیأت انتخاب معرفی نماینده سینمای ایران به آکادمی اسکار، پس از 10 روز بررسی و بازبینی فیلم‌های حایز شرایط، دو روز پیش فیلم سینمایی «در آغوش درخت» به کارگردانی بابک خواجه پاشا را به عنوان نماینده ایران به اسکار 2025 معرفی کرد که این انتخاب، موافقان و مخالفانی داشت.